151. DUANIN KABUL ŞARTLARI ve NEFS

“Hz. Peygamber, dua ederken ellerini kaldırır, sonrada ellerini yüzüne sürerdi. Sahabesine de bunu emreder ve yapılmasını teşvik ederdi”

İnsan, Rabbine dua ederken zahiren ve batınen ona yönelmektedir. Teveccüh etmektedir. Bunun için duada “kalp huzuru” şart kılınmıştır. Kalpte nefsi natıkanın merkezidir. Kalp huzuru ile yönelmek nefsi natıkanın Allah’In Zatına yönelmesidir. Nitekim Hz. Resul (sav) “Allah gafil kişinin duasını kabul etmez” başka bir rivayette “Gafil bir kalbin duasını kabul etmez” buyurmuştur. Üstelik Hz. Peygamber, dua esnasında istenilen şeyi zihinde canlandırmayı şart koşmuştur. Bunun için Hz. Ali (kv)’e “Allah’ım beni hidayete ulaştır ve doğruluktan muvaffak kıl” duasını öğretikten sonra şöyle buyurmuştur:

“Hidayetin ile “yol” hidayetini, doğruluk ile müsamahayı zikret”.

Duanın karşılığı ve icabet tasavvura bağlıdır. Zira Allah “Ben kulumun zannı üzereyim” buyurur. Hakkı en iyi tasavvur eden eden ve iyi zan besleyen kimsenin duaları en çok kabul edilen dualardır.

Sahih tasavvur ve kamil-hüsnü zan gerçek ilim ve sahih müşahedeye tabidir. Bunun için Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: “Eğer Allah’I hakkıyla bilseydiniz, duanızla dağlar yerinden oynardı”.

Hz. Peygamber tam marifet ve müşahedeye sahip olduğu için, dualarının çoğu kabul edilmiştir. Marifette Hz. Peygamber’e yakın olan peygamber ve varisleri “Bana dua ediniz ki, size acabet edeyim” (Mümin/60) ayetine göre dua ettikleri zaman dualarının kabul edileceği vaad edilen kimselerdir.

Şu halde marifeti olmayan ve dua esnasında herhangi bir şeilde zihninde ve tasavvurunda ve zannında tasavvur etmeyen kimse Allah’a dua etmiş sayılmaz, bu nedenle de duasına kendi mertebesinden icabet edilir veya edilmez.

Duada kaldırılan birinci el, kulun zahiren Allah’a yönelmesine işaret ederken; ikinci el batınen de Allah’a yönelmeyi ifade eder. Tüm zatı, sıfatı ve isimleriyle yönelmektedir. Yüzün meshedilmesi tüm bu özelliklerin Zatta toplanmasıdır. Kişinin Zatına teveccühüdür. Zatta toplanmasıdır. Kişinin Zatına teveccühüdür. Zatta tüm bunları birleştirmesidir. Zahir ve batının yüzde toplanmasıdır. Yüz kişinin hakikatidir. Hakkın ilminde ezeli ve ebedi olan ayan-ı sabitesinden kinayedir. Çünkü bir şeyin yüzü, o şeyin hakikatidir. Yakınlığı ifade eden secde mahalli alın ise, kalpte batındaki nefsi natıkanın zuhur mahallidir. Zati Nurun yakınlık merkezidir.

“Her şey helak olacaktır. O’nun vechi (yüzü-zatı) müstesna” (Kasas/88) ayetinin sırrına ulaşmaktır. Bu sırlar ise ancak ehline açılabilir.